Powieść o przewidywalnej treści gdzie bohaterką jest młoda właśnie osiągająca pełnoletność dziewczyna z domu dziecka, która z dnia na dzień musi stać się odpowiedzialną za siebie odrębną jednostką. Z garścią drobnych pieniędzy niewielkim dobytkiem i opłaconym na krótki okres czasu czynszem za pokój musi podjąć samodzielne, samowystarczające dorosłe, świadome życie. Tylko, czy umie. Czy spędzone lata w rodzinach zastępczych i kolejnych domach dziecka nauczyły ją na tyle życia i współodczuwania?
Jak napisałam sama książka nie zaskakuje zwrotami akcji, natomiast jest osadzona w tak innym klimacie od tych wszystkich takich samych książek – w kwiatach. Nie jestem ogrodniczką, nie jestem miłośniczką roślinek, ale w tej książce urzekły mnie i uwiodły. Te zwykłe trudności codziennego życia ulepione w mowę i język kwiatów sprawiają, że książka posiada to szczególne drugie dno, którego szuka się w szarej codzienności, odskocznię od szarości w tajemnicę, kruchość i ulotność.
Jak napisałam sama książka nie zaskakuje zwrotami akcji, natomiast jest osadzona w tak innym klimacie od tych wszystkich takich samych książek – w kwiatach. Nie jestem ogrodniczką, nie jestem miłośniczką roślinek, ale w tej książce urzekły mnie i uwiodły. Te zwykłe trudności codziennego życia ulepione w mowę i język kwiatów sprawiają, że książka posiada to szczególne drugie dno, którego szuka się w szarej codzienności, odskocznię od szarości w tajemnicę, kruchość i ulotność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz