Asasyn. Morderstwo. Wendetta. Wojna. To chyba najkrótsze streszczenie książki o jakie mogłabym się pokusić.
Książka zapowiada się nad wyraz interesująco. Sceny wstępne wciągają czytelnika i prowadzą przez labirynt ciekawych wrażeń. Niestety, autor następnie zmienia wątek, co nie byłoby może żadnym zaskoczeniem, a raczej oczywistością, w końcu trudno sprawić, żeby jednowątkowa książka zatrzymała przy sobie czytelnika na dłużej nie zanudzając go objętością. W tym przypadku te 'odskocznie' autora są wplecione niezbyt umiejętnie. Czytając, odnosiłam wrażenie, że wątki są pozlepiane przypadkowo i dość chaotycznie. Postaci, jeśli na początku wydawało się, że da się z nimi zaprzyjaźnić, czy identyfikować, w ciągu całej opowieści są potraktowane bardzo pobieżnie w sposób, który nie pozwala się do nich zbliżyć, co, pomimo tego, że zakończenie jest dość dramatyczne moralnie, nie odczuwa się go z taką siłą gdyby 'bohaterowie' byli nam bliżsi.
Poza tym sam styl pisania, poza gmatwaniem wątków i wrzucaniem ich wedle zasady: 'o dawno nie było o tym'. jest dość ciężki. Jeśli zazwyczaj dość szybko czytam książki, przy tej zdarzało mi się spędzić dłuższą chwilę czasu nad jedną stroną, a nawet wrócić kilka zdań, bo czytałam je jakoś tak bez większego zastanowienia się. Ciężki język, przydługie opisy równa się nuda.
Zamysł cudowny, wykreowany świat bogaty i wspaniały, zarys postaci i opowieści - rewelacyjne. Już dawno nie czytałam książki z takim potencjałem tak niefortunnie napisanej. Wiem, że kiepski tłumacz może zepsuć arcydzieło, ale tak samo dobry tłumacz może zrobić arcydzieło z gniota. Jak było w tym przypadku? Nie wiem, nie winię tłumacza, bo ciężko zepsuć dobrze zapowiadającą się powieść, ponieważ taka sama się broni. Nie czytałam oryginału, ale niestety mam wrażenie, że autor po prostu za bardzo obfituje w dłużyzny i pomimo wręcz genialnego zarysu świetnej powieści fantasy powstał ciężki przeładowany kawał trudnej do przeczytania literatury.
Zamysł cudowny, wykreowany świat bogaty i wspaniały, zarys postaci i opowieści - rewelacyjne. Już dawno nie czytałam książki z takim potencjałem tak niefortunnie napisanej. Wiem, że kiepski tłumacz może zepsuć arcydzieło, ale tak samo dobry tłumacz może zrobić arcydzieło z gniota. Jak było w tym przypadku? Nie wiem, nie winię tłumacza, bo ciężko zepsuć dobrze zapowiadającą się powieść, ponieważ taka sama się broni. Nie czytałam oryginału, ale niestety mam wrażenie, że autor po prostu za bardzo obfituje w dłużyzny i pomimo wręcz genialnego zarysu świetnej powieści fantasy powstał ciężki przeładowany kawał trudnej do przeczytania literatury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz