Króciutka książka o króciutkim życiu. Może nie takim strasznie króciutkim choć dla niektórych życie nie bywa przyjacielskie.
Marek Nowakowski w Domku trzech kotów opisuje sezon z życia pewnej kamienicy. Podczas szarugi dnia zimowego, choć pogodowo jeszcze jesiennego z nie do końca niskimi temperaturami za to z wszechobecnym wiatrem i deszczem, ktoś zauważa gości w kupce nie wywiezionych jeszcze liści - biała kocicę z dwoma maluchami. Zaraz 'sekcja kociarzy' z sąsiedztwa w pełni zainteresowaniem sprawą Białej i jej przeżycia z młodymi w świetle zbliżających się nieludzkich temperatur, postanawia sklecić domek z tektury, który owijają folią pozyskaną z pobliskiego spożywczaka. W życie nowej podwórkowej rodziny sąsiadów wchodzą z zaangażowaniem psiarze i ci nie mający zwierząt, ale całkiem chętni do pomocy. Oczywiście nie jest tak lekko i sielankowo. Tam gdzie kociarze - tam i antykociarze z misją wytrucia wszystkich żywych stworzeń. Niemniej po różnych wybojach kocia rodzinka otrzymuje swój mały prywatny domek wraz z wyżywieniem, który z przyjemnością zasiedlają.
Domek trzech kotów zupełnie nie jest jakąś wielką literatura, ale jeśli skupimy się na czym innym, nie na losach ludzi, którzy usiłują pomóc 'swoim' bezdomnym kotom, a raczej na opisie życia tych właśnie zwierząt, ich zwyczajach, spokoju, który wnoszą w życie kamienicy zapracowanych ludzi, zobaczymy zupełnie inną wartość. Wartość życia samego w sobie, czegoś o czym często zapominamy w biegu dnia codziennego. Ten wyluzowany spokój kociego sposobu życia daje wielkie zadowolenie i jakieś takie oczyszczenie ze spraw codziennych, Obserwacja przez sąsiadów kocich zalotów, zabaw młodzików, czy pilnowanie swojego terytorium daje taką odskocznię od dnia codziennego wraz z jego kłopotami. To taki odlot bez dopalaczy :) Wiem o czym mówię, bo do niedawna byłam właścicielką dumnej kocicy Cikulindy III. Koty naprawdę potrafią korzystać z życia jednocześnie nie będąc jego niewolnikami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz